1. is. Yaşamaq üçün kifayət qədər vəsaiti, imkanı olmayan, ehtiyac içində olan adam; kasıb, möhtac. Var bu kənddə yenə elə yoxsullar; Nə cütü var, nə
Полностью »I прил. бедный: 1. неимущий, не имеющий достаточных средств к существованию (о человеке). O, yoxsul deyildi он не был бедным, o, yoxsul kəndli ailəsin
Полностью »I. i. poor man*; (kəndli) poor peasant; ~lar the poor; the needy; ~lara kömək üçün pul money to help the needy / the poor II
Полностью »сущ. прил. 1. юхсул, кесиб, мугьтеж (кас); yoxsul adam юхсул кас; 2. кесиб, муьскӀуьн; ağıldan yoxsul акьулдикай кесиб, акьулдикай кими (кьери)
Полностью »YOXSUL Çərkəz yoxsul bir adam idi (M.Hüseyn); AC (məc., dan.) [Mərdan:] ...Mən qızımı elə aclara verə bilmərəm (A
Полностью »1) is. pauvre m, indigent m ; sans-lesou m ; ~lara kömək aide pour les nécessiteux ; 2) sif. pauvre, déshérité, -e, nécessiteu//x, -se ; 3) zərf
Полностью »1. Kök “yox”dur, -su feil düzəlib (Anadolu türklərində yox-su-maq feili var), qax-sı-maq qəlibi üzrə yaranıb
Полностью »YOXSUL – KALAN Çox yoxsulu qoparmış; Zalımın pəncəsindən (A.Şaiq); – Həri, özü də kalandır (C.Əmirov)
Полностью »