YÖNLÜK

прил. лингв. дательный. Yönlük hal дательный падеж (в направительном значении)
YÖNLÜ
YÖNSÜZ
OBASTAN VİKİ
Yönlük hal
Yönlük hal və ya ismin yönlük halı. İsmin yönlük halı kimə?, nəyə? və ya haraya? suallarından birinə cavab verir. Yönlük hal fellərdən obyektə verilən sualların yuxarıda verilmiş suallardan birinə uyğun olması və ya; Yönlüyün yönlük hal tələb etməsi nəticəsində işlənilir. Yönlük hal da əsasən digər hallar kimi artikl, yiyəlik əvəzliyi, işarə əvəzliyi, sual əvəzliyi və ya digər izləyici sözlərlərin müvafiq olaraq yönlük halda yazılması ilə ifadə edir. Yönlük hal hərəkətin yönümünü, istiqamətini və ya son nöqtəsini bildirir. İsimlər yönlük halda samitlə bitən söz köklərində –a, ə, saitlə bitənlərdə isə –ya, yə («y» bitişdirici samitdir) şəkilçisini qəbul edir, kimə?, niyə?, haraya? Suallarından birinə cavab olur. Məs.

Digər lüğətlərdə

Акаде́мия без преувеличе́ний инове́р неотсту́пный сноха́чествовать стра́нничество утиша́ться булга́чить мозги размягчи́лись у кого-л по посло́вице поса́дница пром... предместье archaeological bidet estoppel king's evidence lentisk ассигновка домовый моментально непрофессионал разбойничать разоблачать