ZIQQI
прил., сущ. 1. гзаф мискьи, темягькар, вил ичӀи; 2. залан къилихдин, залан хесетдин, зегьле тухудай.
1) is. avare m, f, grigou m fam, ladre m, f ; 2) sif. avare, radin, -e fam ; importun, -e, embêtant, -e
Tam oxu »s. d.d. 1. (xəsis) miser, skinflint, niggard; 2. (zəhlətökən) boring; ~ adam a bore; 3. (daim zıqqıldayan) whimpering, (uşaq) sniveling, whining
Tam oxu »ZIQQI – ƏLİAÇIQ Xalıqverdiyevə görə Mirzə Cəmil çox xəsis, göy, zıqqı adamdır (Ə.Vəliyev); Ürəyi təmiz, əliaçıq qadındır (“Azərbaycan”)
Tam oxu »разг. I сущ. скупой, скупец, скряга, жадина, жадюга II прил. 1. скупой 2. назойливый, надоедливый, навязчивый
Tam oxu »I (Ağdam, Bakı, Kürdəmir, Şəki) bax zıqqi. – Zıqqı adamın malı çıxınca canı çıxsa yaxşıdı (Şəki) II (Bakı, Kürdəmir, Salyan) çoxdanışan
Tam oxu »sif. və is. 1. Çox xəsis, çox tamahkar, acgöz. Xalıqverdiyə görə Mirzə Cəmil çox xəsis, göy, zıqqı adamdı
Tam oxu »