ZIQQILDAMAQ
гл. суза авун, угь-цӀугь авун, цӀурун.
f. 1. (inildəmək) to moan, to whimper; 2. (ağlamaq) to snivel, to cry / to weep* sniffing, to whine
Tam oxu »f. Zarımaq, inildəmək, sızıldamaq, zarıldamaq. Kosa qocalıb əldən düşmüş xəstə qarı kimi zıqqıldadı. S
Tam oxu »