ZİŞAN, ZİŞƏ’N
ə. bax züşan, züşə’n.
[ər.] прил. клас. баркаллу, тӀвар-ван авай, гьуьрметлу.
zişan bax şanlı 1
прил. устар. славный, доблестный
şanlı, hörmətli
sif. [ər.] klas. Şanlı. Kişidən istənilən işdir, iş; Kim ki, iş yapdı o, zişan oldu. M.Ə.Sabir. Baş qoşma, o cür alimi-zişana dolaşma
zişan