ZƏHƏNDƏ
сущ., прил. мез туькьуьл, мецел агъу алай, зегьле тухудай, векъи рахадай, кубут (кас).
sif. və is. dan. Diliacı, zəhləaparan, zəhlətökən, qabadanışan, kobud (adam). Zəhəndə adam. Zəhəndənin biridir
Tam oxu »1. надоедливый, назойливый, докучливый, нудный, несносный, занозистый; 2. надоеда, зуда;
Tam oxu »I (Bakı, Masallı) çoxdanışan, zəhlətökən. – Nə zəhəndə adamdu bu (Masallı) II (Lənkəran) acıdil. – O, zəhəndə adamdu
Tam oxu »