ZƏHƏNDƏ
сущ., прил. мез туькьуьл, мецел агъу алай, зегьле тухудай, векъи рахадай, кубут (кас).
I (Bakı, Masallı) çoxdanışan, zəhlətökən. – Nə zəhəndə adamdu bu (Masallı) II (Lənkəran) acıdil. – O, zəhəndə adamdu
Tam oxu »sif. və is. dan. Diliacı, zəhləaparan, zəhlətökən, qabadanışan, kobud (adam). Zəhəndə adam. Zəhəndənin biridir
Tam oxu »1. надоедливый, назойливый, докучливый, нудный, несносный, занозистый; 2. надоеда, зуда;
Tam oxu »