sif. [ər.] 1. Cismən az qüvvətli, gücsüz. Zəif adam. Zəif at. Zəif qol. – [Nadir bəy:] Məxluqatın ən şərəflisi olan insanların, hətta zəif, aciz bir q
Полностью »I прил. слабый: 1. немощный, слабосильный, малосильный. Zəif uşaq слабый ребёнок 2. нездоровый, болезненный
Полностью »I. s. 1. weak; ~ düşmən weak enemy; ~ dövlət weak state; ~ dəlil weak argument; ~ kitab weak book; ~ pyes weak play; (çəlimsiz, sısqa) feeble, weaklin
Полностью »[ər.] прил. зайиф (1. тӀимил гуж авай, гужсуз, къуватсуз (мес. кас); // сущ. зайифди, къуватсуз кас; // сагълам тушир, азарлу тегьер (мес
Полностью »1. ZƏİF [Azər:] Nağı kimi zəif adamları eləyir yalançı, ikiüzlü, qorxaq, yaltaq (M.İbrahimov); ACİZ Padşah düşməni aciz saymadığı kimi, arslan ürəkli
Полностью »I sif. 1) faible adj ; ~ adam homme m faible ; ~ düşmən ennemi m faible ; ~ uşaq enfant m faible ; ürəyi ~ olmaq avoir le cœur faible ; səhhəti ~ olma
Полностью »ZƏİF – GUR Qızcığazın zəif səsini eşitdim (M.Talıbov); Xeyli keçdikdən sonra içəridən bir qadının gur səsi eşidildi (C
Полностью »