1. ZƏİF [Azər:] Nağı kimi zəif adamları eləyir yalançı, ikiüzlü, qorxaq, yaltaq (M.İbrahimov); ACİZ Padşah düşməni aciz saymadığı kimi, arslan ürəkli olub mətbəx pişiyindən qorxmamalıdır (M.S.Ordubadi); NATƏVAN (kl.əd.) Ol bəladır kim, mənim mərhəm bitirməz yarəmi; Yoxsa kim, hər natəvanın dərdi dərmanıncadır (Qövsi); ZƏBUN Zira könlüm həvəslərin pəncəsində zəbundur; Qurtarmıram nə etməli? Bir çarəsiz cünundur (A.Səhhət); HEYSİZ, İQTİDARSIZ.
2. ZƏİF, ÖLGÜN (məc.) (işıq haqqında) ..Kənd daxmasını andıran bir evin qapısında ölgün bir işıq göründü. Bu zəif işıq bəzən qapının ağzında vurnuxub; dar palçıqlı küçəyə batıb qalırdı (M.Hüseyn).
3. zəif bax arıq