ÇÖPÇÜ
сущ. чуьпчи (туьтуьнай акъуддайди, аялрин туьтуьна акӀанвай затӀ акъуддай ара духтур).
is. Keçmişdə: uşağın boğazında qalmış sümük və s.-ni çıxarmaqla məşğul olan arahəkimi. Çöpçü uşağın boğazını və burnunu əlləşdirdi
Полностью »сущ. в народной медицине: знахарь, извлекающий застрявшие в горле инородные предметы; знахарка
Полностью »