ÇINQIR
сущ. рах. жингъир, ван, витӀ, чуькь; çınqırını çəkməmək жингъир акъуд тавун, витӀ акъуд тавун, ван акъуд тавун, чуькьни тавун, сивни ахъай тавун.
в сочет. çınqırını çəkməmək (çıxartmamaq) не пикнуть; молчать; не издавать ни малейшего звука
Tam oxu »is. dan. Səs, səs-səmir, çınqırtı. □ Çınqırını çəkməmək – səs çıxarmamaq, ağzını açmamaq
Tam oxu »