ÖLƏZİMƏK

f. məh. Alovu sönməyə, közərməyə başlamaq; işarmaq, közərmək.
Karvansaranın bir tərəfində qalanmış ocaq gah yanır, gah öləziyirdi. Ə.Vəliyev.

// Zəifləmək, azalmaq (işıq haqqında).
Mənzilə ölgün bir işıq süzülür, yavaş-yavaş öləziyirdi. Ə.Vəliyev.
Get-gedə ocaq öləziyir, sazaq güclənir, ara vermiş qar indi qum kimi ələnirdi. B.Bayramov.

Синонимы

  • ÖLƏZİMƏK sönmək — qaralmaq

Антонимы

  • ÖLƏZİMƏK ÖLƏZİMƏK – DƏBƏRMƏK Artıq kənd ayağındakı cərgə tonqallar öləziməkdə idi (S.Qədirzadə); Sönən ocağı bir az dəbərtdi (M
ÖLƏZİMƏ
ÖLGÜN

Значение слова в других словарях