ÖZÜMÜNKÜ,
ÖZÜMÜZÜNKÜ 1. тӀв.эв. заз (чаз) талукь (махсус) тир; зи(ди), чи(ди); жуванди; 2. сущ. гз. özümü(zü)nkülər зибур (чибур), заз (чаз) мукьва тир ксар, зи (чи) юлдашар, жуванбур.
в знач. сущ. 1. моё, своё (то, что принадлежит себе – мне). Özümünkündən əl çəkmərəm не отступлюсь от своего, özümünkünü qaytarın верните мне своё 2
Полностью »1. əvəz. Özüm(üz)ə aid olan, özüm(üz)ə məxsus olan; mənimki, bizimki. Kitablar özümü(zü)nküdür. 2. İs
Полностью »