ÜRKƏYƏN

sif. Tez hürkən, hər şeydən hürkən, qorxan, əhli olmayan; vəhşi.
Qız isə ürkək ceyran balası kimi qaçırdı. Mir Cəlal.
Bulud dağ döşündə dayanıb durmuş; Çöldə ürkək maral boynunu burmuş. N.Rəfibəyli.

// Ürkəklik, qorxu ifadə edən, bildirən; qorxaq.
Qadın öz ürkək nəzərləri ilə ətrafa baxıb fotoqrafın ardınca düşdü. S.Vəliyev.
[Hidayət] sol yandan eşitdiyi hənirtiyə tərəf ürkək bir hərəkətlə çevrildi. B.Bayramov.

ÜRKƏKLİK
ÜRKMƏ

Значение слова в других словарях