ÜRKƏYƏN

sif. Tez hürkən, hər şeydən hürkən, qorxan, əhli olmayan; vəhşi.
Qız isə ürkək ceyran balası kimi qaçırdı. Mir Cəlal.
Bulud dağ döşündə dayanıb durmuş; Çöldə ürkək maral boynunu burmuş. N.Rəfibəyli.

// Ürkəklik, qorxu ifadə edən, bildirən; qorxaq.
Qadın öz ürkək nəzərləri ilə ətrafa baxıb fotoqrafın ardınca düşdü. S.Vəliyev.
[Hidayət] sol yandan eşitdiyi hənirtiyə tərəf ürkək bir hərəkətlə çevrildi. B.Bayramov.

ÜRKƏKLİK
ÜRKMƏ

Digər lüğətlərdə

аллегре́тто конкорда́т микроминиатю́рный фортепья́но вса́сываться горисполко́м детермини́ст облажа́ться органа́йзер отса́сываться руслово́й свистопля́с гоманок defeasance envirology exultance hederated iodate necrophilism urbanize venom заложница страхование утерпеть флагман