ŞAMAĞACI

is. bot. İynəyarpaqlı, həmişəyaşıl, xırda qozaları olan ağac.
[Şəmsiyyə və Səlimi] həyətə çıxdılar, cərgə ilə düzülmüş şamağaclarının arasında gəzməyə başladılar. M.İbrahimov.
Şıdırğı yaz yağışından sonra qarağac, qələmə, şamağacları sükuta qərq olmuşdu. Mir Cəlal.

ŞAM
ŞAMAMA

Значение слова в других словарях