ŞAPPILTI
сущ. чӀвяркь, чӀвенкь, шапп; чӀарп, чӀарф; ларш.
сущ. 1. шлёпанье (удар, стук чем-л.) Qamçının şappıltısı шлёпанье кнута; şappıltı ilə yıxılmaq шлёпнуться (упасть с шумом) 2
Полностью »is. Bir şeyin başqa bir şeyə, yaxud bir-birinə dəyməsindən hasil olan səs. Bir şappıltı eşidildi. – Cavab əvəzinə itlərdən birinə zərblə dəyən qırmanc
Полностью »