ŞÖHRƏTGİR

sif. [ ər. şöhrət və fars. …gir] klas. Şöhrətli, şöhrət qazanmış, şöhrəti aləmi tutan, şöhrət tapmış, namdar.
[Əzra Zəhraya:] Bir baban var, cahanda şöhrətgir; Fazilibinəzir, Şeyxi-Kəbir. H.Cavid.

ŞÖHRƏTBAZLIQ
ŞÖHRƏTLƏNDİRİLMƏ

Значение слова в других словарях

безала́берность карми́н надпи́ливаться ну и что́ обскура́нтский подма́хиваться пря́тышки абонеме́нтский аппети́т опохме́лка палеоте́рий ро́стра черто́вский рызандать Bosnia cattle-lifting donatio mortis causa half-day marvelously mine paretic sailor-fish suspended vibratile wraparound