ŞÖHRƏTGİR

sif. [ ər. şöhrət və fars. …gir] klas. Şöhrətli, şöhrət qazanmış, şöhrəti aləmi tutan, şöhrət tapmış, namdar.
[Əzra Zəhraya:] Bir baban var, cahanda şöhrətgir; Fazilibinəzir, Şeyxi-Kəbir. H.Cavid.

ŞÖHRƏTBAZLIQ
ŞÖHRƏTLƏNDİRİLMƏ

Значение слова в других словарях