ŞILLAQ
сущ. кӀвачив (кӀурув) ягъун, кьуьл вегьин; кьуьл, кӀур; şıllaq atmaq а) кӀурув ягъун, кӀвачив (кьуьлуьв) ягъун, кьуьл вегьин (эцягъун, гелягъун); б) пер. рах. кӀурарун, къизмиш хьун, гьаясуз хьун, рекьяй акъатун, кьацӀалай алатун; азгъун хьун, къудур хьун; eşşəyin arpası artıq düşəndə yiyəsinə şıllaq atar. Ata. sözü мух пара хьайи ламра цав кlурув яда; şıllağa durmaq кил. şıllaq atmaq б).