ŞƏBƏDƏ

\[ər.\] сущ. рахшанд, ягьанат, арадал вегьин; кьуьруькчивал; // şəbədə qoşmaq, şəbədəyə qoymaq рахшанд авун, арадал вегьин, гафар туькӀуьрун, рахшандун.
ŞƏBÇİÇƏK
ŞƏBƏDƏBAZ
OBASTAN VİKİ
Şəbədə
Şəbədə — mövzu etibarilə məzəmmət, lağ, yüngül istehza xarakteri daşıyan şeir parçaları. Folklorda və aşıq poeziyasında xüsusilə geniş yayılmışdır. Şəbədədə hər hansı şəxsin davranışındakı, məişətindəki, xarakterindəki bu və ya digər naqis, qüsurlu cəhəti götürülərək məzəmmət və lağ etməklə daha da qabarıqlaşdırılır. Aşıq Ələsgərin aşağıdakı gəraylısı şəbədəyə nümunə ola bilər: == İstinadlar == == Mənbə == Elçin. Seçilmiş əsərləri. 10 cilddə. IX cild. Bakı: ÇİNAR-ÇAP, 2005, 509 səh.

Значение слова в других словарях

вуале́тка вы́паять наноси́ть обдерно́вываться обтёсывание подма́риваться пра́вда самонакла́дчик флейцева́ть шко́льник довёртывать надева́ние отэкзаменова́ться повзросле́ние хлебосда́тчик acetose Brockton cilium edible furniture jejunal ochroid военно-воздушный выкарабкаться уличение