ŞƏKK

сущ. сомнение (неуверенность в истинности, возможности чего-л. , отсутствие твёрдой веры во что-л. ). Şəkki olmaq kimə, nəyə иметь сомнение (сомневаться) в чём , şəkk etmək (eləmək) сомневаться, испытывать сомнение в истинности чего-л. Gerçəkliyinə (mötəbərliliyinə) şəkk eləmək nəyin сомневаться в правильности (достоверности) чего , haqlı olmağına şəkk eləmək kimin сомневаться в правоте кого, чьей ; vicdanlı (namuslu) olmağına şəkk eləmək kimin сомневаться в честности кого, чьей , səmimiliyinə şəkk eləmək kimin, nəyin сомневаться в искренности кого, чего, чьей , mümkünlüyünə şəkk eləmək nəyin сомневаться в возможности чего , qabiliyyatinə şəkk eləmək kimin сомневаться в способностях кого, чьих , gücünə şəkk eləmək kimin сомневаться в силе кого, чьей ; şəkk gətirmək nəyə брать, ставить под сомнение, подвергать сомнению что , не верить, не поверить чему . Sözlərinə şəkk gətirmək брать (ставить) под сомнение слова чьи, кого ; şəkkə düşmək усомниться (почувствовать сомнение, неуверенность в истинности чего-л. ); засомневаться (начать сомневаться), появиться, зародиться сомнению у кого-л. ; şəkkə salmaq kimi вызвать сомнение у кого ; şəkdən çıxdı kim перестал сомневаться кто , сомнение покинуло, оставило кого , пропало сомнение у кого ; şəkdən çıxarmaq kimi развеять, рассеять все сомнения чьи, кого, уничтожить сомнение чье, кого ; şəkk ola bilməz nəyə сомнений быть не может насчет чего , не подлежит (не подлежат) сомнению что