ŞƏRBAF

is. [ fars. ] Nazik saplardan əl ilə bafta və sair bu kimi şeylər toxuyan, tikmə tikən usta. Bir dənə dülgərimiz, bir dənə dərzimiz yoxdur.
Papaqçı, dəmirçi, nalbənd, başmaqçı və şərbafdan başqa sənətkara gümanımız gəlmir. Çəmənzəminli.
Ərlik yekə qızdır, deyirəm: get ərə, getmir; Şərbaf Qasıma, bəzzaz ağa Qənbərə getmir. Ə.Nəzmi.
[Ağasəfər] bir-iki nəfər muzdurun bayaqkı qısaboylu şərbafa yaxınlaşdığını gördükdə canını dişinə tutaraq dedi. Ə.Əbülhəsən.

ŞƏRARƏTÇİ
ŞƏRBAFLIQ

Значение слова в других словарях

а то что́ же ау́льный ворсова́льный зажу́ливать зе́лень повста́ние прометну́ть разгреба́тель рассла́вить абба́т исте́рик кали́бр клику́ха ощени́ться alexandrite earthian embrangle free-swinging karakul lawful male chauvinist Rosicrucian solferino sterna копание