ƏCAİB-QƏRAİB
\[ər.\] кил. əcaib 1).
прил. странный, удивительный. Əcaib-qəraib varlıqlar странные существа, əcaib-qəraib işlər странные дела
Полностью »[ər.] bax əcaib 1-ci mənada. Sənin kəmalında, fikrin içində; Əcaib-qəraib hallar oynaşır. Aşıq Pəri. …Hər kəs bunlardan əcaib-qəraib şeylər nağıl edər
Полностью »