ƏCAİB
\[ər.\] прил. ажайиб (1. гзаф тажублу, гъариба, такур хьтин, аламат жедай хьтин, аламатдин; // сущ. аламат жедай, гзаф тажублу, вилериз такур затӀ; // ажаибдаказ; əcaib danışmaq ажаибдаказ рахун; 2. вичел гьейранардай, кьару ийидай, тай-барабар авачир, акунрал аламат жедай хьтин; мес. гуьзел).
