sif. bien élevé, -e, poli, -e, cultivé, -e, chaste, pudique
sif. bien élevé, -e, poli, -e, cultivé, -e, chaste, pudique
I. s. (tərbiyəli) well-bred, wellbehaved, well-conducted; mannerly; tactful; civil II. z. decently, civilly, courteously; tactfully; decorously
Полностью »ƏDƏBLİ – KOBUD Vaqiən Qasım əmi çox ədəbli və söz eşidən idi (C.Məmmədquluzadə); O mənə tərəf əyilib, kobud bir pıçıltı ilə adımı çağırdı (Y
Полностью »I сущ. 1. воспитанный, благовоспитанный. Ədəbli uşaq воспитанный ребенок 2. пристойный (соответствующий принятым правилам приличия); приличный (о пове
Полностью »sif. 1. Yaxşı tərbiyə görmüş, cəmiyyətdə özünü apara bilən, əxlaqlı, tərbiyəli. Ədəbli uşaq. – Mələkəxatın gördü İbrahim çox ədəbli və ağıllı oğlandı
Полностью »