əknaf
ə. «kənəf» c. 1) tərəflər, cəhətlər; 2) kənar yerlər, ucqarlar; 3) m. himayələr
сущ. устар. окрестность (местность, прилегающая к чему-л.), окружающее пространство
is. [ər.] köhn. Ətraf, tərəf, cəhət, ətrafdakı yerlər. Çox çəkmədi ki, ətraf və əknafda aclıq başladı