ənbərin
ə. və f. çox ətirli, çoxlu ənbəri olan
прил. устар. см. ənbəri
sif. [ər. ənbər və fars. …in] klas. şair. Ənbər kimi ətirli, ətir saçan. Cənnətin ənbərin qapıları usta Ağabalanın üzünə açıldı