ƏSƏBİLƏŞMƏK
глаг. нервничать, разнервничаться, раздражаться, раздражиться. Bərk əsəbiləşmək сильно нервничать (разнервничаться); ona əsəbiləşmək olmaz ему нельзя нервничать
гл. эсеби (нервный) хьун, нервный тир гьалдиз атун; хъел атун, хъел акатун; нерви хьун (рах.).
Tam oxu »ƏSƏBİLƏŞMƏK – SAKİTLƏŞMƏK Cahandar ağa yenidən əsəbiləşdi (İ.Şıxlı); Aralıq bir az sakitləşmişdi ki, mən şalı boynumdan açdım (Mir Cəlal)
Tam oxu »ƏSƏBİLƏŞMƏK [Zinyət:] Veysəl yanıma gəlmişdi, danışığından narazı qaldım, lap əsəbiləşdim (B.Bayramov); HÖVSƏLƏDƏN ÇIXMAQ Ay küçük! – deyə kişi hövsəl
Tam oxu »f. Əsəbləri qıcıqlanmaq, əsəbilik halına gəlmək, əsəblərə təsir edən bir şey nəticəsində həyəcanlanmaq, darıxmaq, ya hirslənmək; sinirlənmək
Tam oxu »