АВУН

куьм. гл., вич гьар жуьредин манаяр авай гафарихъ акал хьана глаголар арадиз гъизвай чӀалан уьлчме. Месела: кьуьл +авун - Кьуьл авун. кьуьлун, авун кьуьл; хъвер + авун - хъвер авун, хъверун, авун хъвер. Заз чир авун ви метлебар рикӀевай гьар с а чӀавуз вад ферз я ви хивевай. Е. Э. Ярдиз. Са кӀус за авуна дадмиш, Яд тахъвайтӀа, жеда бамиш. С. С. ГьажикӀа. Куьн и Саиматан къвалавай санизни фидач. Ада гьи кӀвалах гьикӀ ая лагьайтӀа, гьакӀ ая, ван хьанани. С. М. Маяк Саимат.

АВУН
АВУР

Digər lüğətlərdə

инду́с подглода́ть семнадцатиле́тний экспеди́роваться электроизоляцио́нный брюзжа́ть леги́рование наре́зка недоверте́ться несвя́зно погромыха́ть пода́вленно подчёркивание проде́ть разде́ться чупла́н шертинг dispenser metric reconnaissance Serbian shepherd's purse животворный злодейство нарезать