АЛЕМ

|| АЛАМ араб, сущ.; -ди, -да; ар, ри, -ра 1) дуьнья. Ви буй-бухах авай, лагь, мад вуж ятӀа? Вахъ гекъигдай гъедни авач алемда. Ф. Н. Алпандин суракьда. Эгер асирдин сифте кьиляй алемда 1,6 миллиард инсан авайтӀа, къе дуьньяда 5,6 миллиард инсан яшамиш жезва. ЛГ, 1996, 7. VӀ. Кьуьлер ийин Лезгистандин чилерал Дуьнья, алам шад жедайвал, бажанах. С. Бажанах. 2) вири санлай инсанар. Алемрин лап сан гзаф я. Е. Э. Гъазанфераз. Гъам чи арадавай мад жери сирер Алемриз на ашкара ийимир, яр. Е. Э. Яр. Алемдиз куьмек, Мискьидиз дегьек, Жибиндиз кепек. ХупӀ ярашугъ я. А. Гь. ХупӀ ярашугь я. Синоним: инсаният, халкь.

АЛЕЙКУМСАЛАМ
АЛЕР

Digər lüğətlərdə