АЛЕР

сущ.; -ри, -ра 1) живедай авахьун патал раснавай улакь, алат. Искендеран алерар гъвечӀибур тир. 3. Р. Алерар. 2) кьамарин винелай тахтаяр яна живедилай пар тухун патал раснавай улакь. Гьар кӀвали са алердал алай, са арабада авай къванер гъваш. Гь. Къ. Четин бахт. Колхоздин фермадай акъудна алеррик яцар кутӀунна, ам рекье гьатна. С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме. Синоним: нугъ. жубур(ар).

* алер хайитӀа - цӀай, яц кьейитӀа - як мисал " са кӀвалах ийидайла, ам пис нетижадихъ элкъвейтӀа, кичӀе жемир" манадин мисал.

АЛЕМ
АЛИМ