АЦУКЬАРУН

(-из, -на, -а) f. 1. müxt. mən.: oturtmaq; əyləşdirmək; 2. yerləşdirmək, sakin etmək, məskun etmək; 3. dan. mindirmək, oturtmaq; 4. məc. həbsə aldırmaq, həbs etdirmək; 5. çökdürmək, oturmağa məcbur etmək; лавар ацукьарун dəvəni çökdürmək; * рикӀ чкадал ацукьарун ürəyini buz kimi saxlamaq, tamamilə sakit olmaq, xatircəm olmaq.