ВАТАН

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра са кас дидеди хайи ва гъвечӀи чӀавалай чӀехи хьайи, гьамишалугъ яшамиш жедай чка. Вун ватанда аваз кӀан я. Е. Э. КӀани ярдин чан паталди. Ватандихъ анжах са хайи веледдивай къатӀуниз жедай къетӀан гьава, гьавадихъни кьетӀен атир жеда. А. А. Къубудиз яд къвезва. Ватан кӀанзавайдан рикӀ ватандихъ кана кӀанда. 3. Р. Веси. Яд чил амач лезгиди чан таганвай, Ватан аваз куьчери халкь хьанва чун. М. Б. РикӀин интервью. Йифериз ваз дуьа ийиз Ватандани гъурбатда, Гьарайзава ви гуьгъуьниз Ванцелди рикӀ акъатдай. А. Къ. Диде! Диде! Антонимар: гъурбат, къариблух.

ВАТАН
ВАТАНДАШ

Значение слова в других словарях