возмутить

-мущу, -мутишь; возмущённый; -щён, -щена, -щено;

св.

см. тж.

возмущать, возмущаться

кого-что

1) Привести в негодование, вызвать недовольство, гнев.

Возмутить кого-л. своей грубостью.

Меня возмутила такая необязательность.

2) устар. Побудить к мятежу, восстанию.

Возмутить народ.

Digər lüğətlərdə

ВОЗМУТИТЬ

сов. 1. özündən çıxartmaq, hiddətləndirmək; 2. coşdurmaq, həyəcana gətirmək; 3. köhn. qiyama təhrik etmək, ayağa qaldırmaq, fitnə salmaq, çaxnaşma sal
Tam oxu »
Rusca-azərbaycanca lüğət
ВОЗМУТИТЬ

1. хъел гъун, хъел кутун; его поступок возмутил меня ада авур карди зак хъел кутуна. 2. уст. футфа гун, (бунт ийиз) къарагъуниз футфа гу
Tam oxu »
Rusca-ləzgicə lüğət
ВОЗМУТИТЬ

1. Özündən çıxmaq, hiddətləndirmək; 2. Coşdurmaq. Həyəcana gətirmək, , ayağa qaldırmaq,
Tam oxu »
Rusca-azərbaycanca lüğət