ГАФ

(-уни, -уна, -ар) 1. söz; kəlmə; гаф гафуни хада. Ata. sözü söz sözü gətirər; 2. vəd; гаф гана – кар ая. Ata. sözü söz vermə, verdin – yerinə yetir; 3. göstəriş, əmr; öyüd, nəsihət; чӀехидан гафуниз килиг тавурди чӀехи баладик акатда. Ata. sözü böyük sözünə baxmayan, böyürə-böyürə qalar; 4. dil, nitq, söz; danışıq, söylənilən şey; 5. fikir, mülahizə, rəy; 6. şayiə, xəbər; гафар акъудун söz çıxartmaq, şayiə yaymaq; 7. гафунай sözgəlişi, yeri gəlmişkən, elə-belə, məsəl üçün; * гаф авач söz yox, əlbəttə, şübhəsiz; söz yoxdur, şübhə yoxdur; гаф акатун təsir etmək, əsər etmək, nüfuz etmək (söz); гаф акъат тавун susmaq, dinməmək, danışmamaq; гаф акъудун a) söz demək, danışmaq, dillənmək; b) danışdırmaq, danışmağa məcbur etmək; c) söz çıxartmaq, şayiə yaymaq; гаф акьун söz dəymək, sözdən incimək, sözü toxunmaq; гаф атун söz gəlmək, töhmət olunmaq, töhmət gəlmək; гаф атӀун a) sözünü kəsmək, sözünü yarımçıq qoymaq; b) məc. şərt kəsmək, şərtləşmək, sözləşmək; c) kəlmə kəsmək, danışmaq; гаф вегьин a) söz salmaq, danışmaq; b) söz atmaq, sataşmaq; atmacalamaq; гаф гун a) söz vermək, vəd etmək; b) çıxış üçün icazə vermək; гаф гьалчун a) söz atmaq, işarə vurmaq, eşitdirmək; b) atmaca atmaq, atmacalamaq; гаф кватун söz düşmək, söhbət düşmək, söz açılmaq; гаф кудун söz salmaq, söhbət salmaq; гаф къачун a) söz almaq, çıxış üçün icazə almaq; b) töhmət almaq, töhmətləndirilmək; c) söz götürmək (qəbul etmək), təhəmmül etmək, dözmək; гаф кьилиз акъудун verdiyi sözü yerinə yetirmək, vədəsinə əməl etmək; гаф кьун vədinə xilaf çıxmamaq, verdiyi sözə əməl etmək; гаф кӀвачерик вегьин deyilən sözə əməl etməmək, yerinə yetirməmək, xahişini rədd etmək; гаф лагьана гаф къахчун kəlmə verib, kəlmə almaq; kəlmə kəsmək, danışmaq; гаф лугьун söz demək; söz söyləmək, dinmək, danışmaq; гаф сиве амаз кьун məc. ağzı ilə quş tutmaq; гаф хьун söz olmaq, dedi-qoduya mövzu olmaq; гаф экъуьрун söz gəzdirmək, xəbərçilik etmək; şayiə yaymaq; гаф элкъуьрун söz qaytarmaq, cavab qaytarmaq; гаф(ар) сад авун sözü bir eləmək, hamı bir qərara gəlmək, dilləşmək; гаф(ар) яргъи авун sözü uzatmaq, mətləbi uzatmaq; гафар авун bax гафарун; гафар гарув вугун havaya danışmaq, boş-boş danışmaq; гафар туькӀуьрун söz qoşmaq, şer demək; гафар элуькьарун söz güləşdirmək, söz döyüşdürmək, yersiz mübahisə etmək; гафарай кьацӀар акъудун təhrif etmək, yanlış şəklə salmaq, korlamaq (sözü, əsərin məzmununu və s.); гафарал фин sözə gəlmək, sözləşmək, mübahisə etmək, söyüşmək, toqquşmaq; гафун кьилиз kəlməbaşı, hər sözün başında, sözbaşı; tez-tez; гафунал акъвазун sözünün üstündə durmaq, fikrindən dönməmək; гафунал гаф эцигун söz qaytarmaq, etiraz etmək; cavab qaytarmaq, üzə qabarmaq; гафуни атӀун a) sözü keçmək, sayılmaq; b) təsir etmək, əsər etmək, nüfuz etmək (söz): якӀу атӀудач, гафуни атӀуда. Ata. sözü söz qılıncdan kəskindir; гафуни кьун söz tutmaq, sözdən pərt olmaq, tutulmaq; гафунивай тухуз тахьун söz üçün məəttəl qalmamaq, söz altında qalmamaq, hazırcavab olmaq; гафунилай элкъуьн sözündən dönmək, sözünün üstündə durmamaq; vədə xilaf çıxmaq; гаф-чӀал сад авун (хьун) bax гаф-чӀал; куьруь гафуналди sözün qısası, xülasə, müxtəsər; са гафни авачиз sözsüz, sözsüz-sovsuz, danışıqsız, qeydsiz-şərtsiz; са гафуналди bir sözlə, xülasə, əlqərəz, müxtəsər; uzun sözün qısası; (садан) гафунал къугъун birinin çaldığı hava ilə oynamaq, özgə sözü ilə oturub-durmaq.