ГЬАКЪИ

араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) авур кардин къимет. Зи гьакъи за гьикӀ хьайитӀани къачуда. Ф. ЦӀицӀали. Гьар атайдан жез вун гьамбал, гудач ваз гьакъи, Дагъустан. С. С. Дагъустан. - Заз къведай гьакъи абуру гьикӀ хьайитӀани гуда. А. Ф. Бубадин веси. Чун меслят хьайивал, гьакъини за ваз гана. Лагь ваз и кӀвалерай вуч кӀандатӀа, буюр, регъуьвал ийимир. С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме. Синонимар: гелир, доход. 2) куьч. пул. Вичи къачур майвайрихъ гьакъи гана ам хъфена. 3. Э. «Я пуд манат». - Азаб алатӀа, артухан гьакъи гана кӀанда. Б. Гь. Заз эвера.

ГЬАКИНАЙ
ГЬАКЪИКЪАТ

Digər lüğətlərdə