|| ГЬАЛАЛУН гл.; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -ай, -мир; гьалалар авун || гьалал авун, гьалалар тавун || гьалал тавун гьалалар тахвун || гьалал тахвун, гьалалар хъийимир || гьалал хъийимир 1) гьалал гьалдиз гъун. Мажбур я зун рикӀин херни гьалализ, ТӀалабайтӀа Абдулбари халуди. М. Б. Абдулбари халу. Жуваз садрани гьалалдач а кар... М. Б. Зун кьенвач. 2) чуьнуьхай, къакъудай затӀ жуван патай бахшун, бахш авурдай кьун. Антоним: гьарамарун.