ДЕВЕ

туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра кьакьан кӀвачер, еке жендек авай, кӀулал мандавар алай гьайван. Няниз девеяр хтана, пачагь килигайтӀа, вичин рикӀ алай деве амач. Ф. ЦӀицӀали. Деве вич яхун хьуналди, СикӀрелай гъвечӀи 'жедайд туш. С. С. Жедайд туш. Ибн Аббасан гафаралди, Расу л Аллагьди... лугьудай: "Девейри хьиз, вири санал хъвамир. Хъвадай чӀавуз, кьведра, пудра акъваз, нефес акъадара, хъвадалди вилик "Бисмиллагь", эхирдайни "Альгьамдулиллагь" лагь. Диндикай суьгьбетар || Самур, 1994, No 3. 2) гзафв. кь. къугъунрин тӀвар. Хуьре мехъер хьайила, жуьреба-жуьре къугъунар тешкилда, месела, ахтармаяр, девеяр ва мсб. ЛГ, 1996, 23.Ӏ.

*   деве кьуш сущ. кӀвачерал кьакьан къуш.

*   деведин гьи чка дуьз я < хьи >, гардан дуьз жез ? мисал гзаф патахъ, сад-садав кьан тийидай терефар авай затӀ акурла, лугьудай мисал.

* девеяр батмиш хьайи араб хьиз нар., пашмандиз. Алиев: гьа юкъуз чир хьана, шоферди лугьузвай. Мад хьана. Бес, девеяр батмиш хьайи араб хьиз, вун инал пашман я ман? Гь. М. ЧӀурукӀа элкъвей крар. нар. ~.

ДЕВДЕВ
ДЕВЕЧИ

Digər lüğətlərdə