ДИНДАР
dindar, dinçi.
adj. faithful; religious. ДИНДАРВАЛ n. religiousness, devoutness. ДИНДИРМИШУН (-из, -на, -а) v. spell
Tam oxu »сущ.; -ди, - да; -ар, -ри, -ра диндиз къуллугъ ийизвайди ва диндихъ дериндай агъанвайди. Эхиримжи вахтара диндарар гзаф хьанва
Tam oxu »