ДУРУМЛУ

прил. 1) яргъалди кар дик хьайи ва бегьерлу нетижаяр авай. Гьукуматдини яшлу муаллимдин дурумлу зегьметдал еке къимет эцигна: адаз Трудовой Красный Знамядин, Ленинан орденар, са шумуд медаль гана. ЛГ, 1992, 1. XӀӀ. Амма зи бедендин гьар са тикеди гьиссзава, къаршиламишнавайди тек са югъ туш, адахъ вил гала, гатун пакама хьтин, гьар са юкъуз жувахъ галай хушбахт, дурумлу Уьмуьр. 3. Гь. Югъ ачух жедайла. Синонимар: мягькем, таб гуз жедай, кӀеви. 2) граммат. яргъалди чӀугвадай. Сад хьтин органри, гьа са чкадал ийизвай сад хьтин гьерекатрин нетижада арадиз къвезвай ачух тушир вансуз жуфт сесер гагь рахунин органар чебчпив вижевайдиз игис хьана, дурумлу жуфтвал арадал гъана, гагь абур чебчпив са уьтери хкӀуна, зайиф ва дурумсуз манийвал яратмишна лугьуда. Р. И Гьайдаров. Лезги чӀалан фонетика.

ДУРУМ
ДУРУМЛУВАЛ

Digər lüğətlərdə