сов. 1. doğramaq, öldürmək (qılıncla, balta ilə); 2. kərtikləmək, kərtik açmaq; 3. çapmaq, yarmaq; ◊ заруби себе на лбу (на носу), заруби в памяти yadında qalsın, qulağında qalsın, qulağında sırğa olsun.
сов. 1. doğramaq, öldürmək (qılıncla, balta ilə); 2. kərtikləmək, kərtik açmaq; 3. çapmaq, yarmaq; ◊ заруби себе на лбу (на носу), заруби в памяти yadında qalsın, qulağında qalsın, qulağında sırğa olsun.
1. (гапурдалди, туруналди) яна кьин, кукIварун. 2. кьацI авун; кьацI акъудун. ♦ зарубить себе на носу ва я на лбу жуван нерал ва я пелел кьацI авун, я
Tam oxu »-рублю, -рубишь; зарубленный; -лен, -а, -о; св. см. тж. зарубать, зарубаться, зарубание 1) кого Убить рубящим орудием, оружием (топором, саблей, шашкой) Зарубить насмерть. Зарубить медведя. 2) что сде
Tam oxu »