ЗИГИЛ
(-ди, -да, -ар) 1. anat. topuq, topuq çıxıntısı (bax кӀегьеб); 2. dırnaqdan yuxarı tüklü çıxıntı (atlarda); зигил ягъун topuq vurmaq, ayağını yaralamaq (at haqqında); 3. qoza (iynəyarpaqlı ağaclarda).
1) n. ankle, area and joint at the bottom of the leg where the foot begins (Ana tomy); 2) n. outgrowth; overgrowth; excrescence; knot
Tam oxu »1. (анат.) щиколотка, лодыжка. 2. щётка (у лошади) : зигил ягъун - а) ударить по щиколотке; б) засечься (о лошади)
Tam oxu »сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кӀвачин дабандин вини патахъай кьве патахъайни экъис хьанвай кӀараб
Tam oxu »