кагал

-а;

м.

(от

др.-евр.

kāhāl - собрание, сход)

1) В Польше в 16 - 19 вв.: еврейское общинное самоуправление; сама община.

2) разг. Шумная толпа, сборище.

Прийти куда-л. целым кагалом.

Digər lüğətlərdə

КАГАЛ:

кагал атун 1. bitmək, tükənmək, tamamilə işlənib qurtarmaq (ərzaq haqqında); 2. aclıq düşmək, qıtlıq (qəhətlik) düşmək, yeməyə şey tapılmamaq
Tam oxu »
Ləzgicə-azərbaycanca lüğəti
КАГАЛ

* кагал атун гл., вуж тӀуьниз харждай затӀ амачир гьалда хьун. * кагал [кашал] гъун гл., ни вуж тӀуьниз харждай затӀ амачир гьалдиз гъун
Tam oxu »
Ləzgi dilinin izahlı lüğəti
КАГАЛ

м 1. kaqal (XVI-XIX əsrlərdə Polşada yəhudi icması); 2. məc. dan. yığnaq, dəstə, güruh
Tam oxu »
Rusca-azərbaycanca lüğət