КАТУН

гл., вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -0 || -а, -ин, -рай, -мир; кат авун, кат тавун, кат тахвун, кат хъийимир 1) вуж са нин-куьн ятӀани патавай зверна къакъатун. Заз кичӀеда вун къакъатиз. Са лиф хьана, гъиляй катиз... Е. Э. Ярдиз. Азиз яр, вун вучиз закай катзава? Е. Э. Яр гуьзел. Чамран кӀвалин къавалай тфенгар ягъиз башламишайла, зун катна хтайди я. А. Къ. Хукац-Ханум. 2) вуж-вуч къулайсуз шартӀар авайвиляй тади кваз масанихъ фин, лув гун. Кьве йисуз кӀвалахна за и биянар хкуддай чкада, тухдалди недай затӀ авачиз яшамиш хьана, цӀаяр атана ва эхир, къатламишиз тахьана, зун катна. С. С. Жувакай ихтилат. Гъуд вегьейла кьамуз папа, Къецихъди катун хьана кьван. С. С. Са къаридинни къужадин чӀиргъин. Хандин буйругъ дегишай Шаир инай катнавай - Ам жаллатӀрин хесетрин Гъавурда фад гьатнавай. А. С. Хандин буйругъ. Керекулар тарарай катна. А. Р. Чинебан савкьват. Лув гана катна шурван пепе... А. Къ. Хукац-Ханум.

* катун-галтугун сущ. Гьар ай-эвер, къайдасуз гьерекатар авай гьал.

КАТУЛ
КАФ

Digər lüğətlərdə