КАТУН

(-из, -на, кат) f. 1. qaçmaq, sürətlə getmək, yüyürmək; къуьрез «кат» лугьуда, кицӀиз – «яхъ». Ata. sözü dovşana qaç deyir, tazıya tut; 2. qaçmaq; qaçıb getmək; 3. məc. əkilmək, sürüşmək, götürülmək, daban almaq, aradan çıxmaq; 4. is. qaçma, qaçış; * руш гваз катун qız qaçırmaq.