араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра гаф, гафарин кӀватӀал. Ви катӀунриз хьуй аферин, гьар келима Икьван дерин. А. Гь. Гуьзел Зи япариз ван такъай Келима амач. А. Ал. Итимвиликай баллада. Зи келимайрин ван хьайи семинардин руководителри а чӀавуз закай икӀ лагьана... А. Къ. Гилигзава.
* келима шагъадат сущ. диндин аятрикай сад. Вяде я, вяде... кар Худадинди я.. Келима шагъадат рикӀел хкваш, бенде; вун а дуьньядин рекьел атанва. Къ. М. Кьашкьа духтур.