фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) инсандин, гьайвандин пелелай кьамал кьван тир пай. Паташов вич хьайла зурба, Эцигна келледал турба, Фагьумда на кӀвални уба, Бугъ акьаз къава, самовар. С. С. Самовар. КӀвалерал элкъуьрнавай жугъунал кьуру малдин келле алкӀурнавай гьаятдай экъечӀна, вилик кални кваз яшлу дишегьли булахдал фена. А. Сайд. Вили яна. 2) инсанди фикир ийизвай орган. Ам къаткай чкадални секин тушир; жуьрба-жуьр фикирар келледа къекъведай... А. Ф. Бубадин веси. Адан келледа Бутаян кӀвалер хъиткьинарна ацадардай фикирар гьатна... Я. Къафаров. Кумукьна. Ви келле сагърай, ихьтин фикир зи кьилиз гъайи! А. Сайд. «Алад ваз югьур хьурай!». 3) куьч. акьул авачирди, акьулсуз. Эй гъавурдик квачир бязи келлеяр! Куьне гьикьван хкадарда кьилихъди! Ш. Т. Кьве устӀар. 4) шекердин кӀватӀ. Са келле шекер, чай, къвед-пуд гирвенка ужуз къенфетар къачуна.. 3. Э. Уртах цаз тадани.
* руфуна - зар, келледа - гар.