КОНЕЦ

1. эхир. 2. кьил. 3. пад, чка; со всех концов вири патарай, вири чкайрай. ♦ в конце концов эхирни, эхир нетижада; на худой конец гьич тахьайтIа, гьеле кар няс хьайитIани; сводить концы с концами са гужалди дарвилелди кьиле фин; и дело с концом кар гьа идалди куьтягь (хьана, жеда), вассалам.