урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра гзаф чилер авайди, девлетлуди. Чаз герек туш куьгьне кулак. С. С. Мягькем яхъ Ленинан рехъ. Ацукьмир кулакдин къвалахъ, Вун агъамир адан чӀалахъ... С. С. Дуст я лугьуз, куьгьне душман. 1918 лагьай йисуз Куьредин девлетлуйри, кулакри, фекьийри гьалдарна, угърийри, лутуйри, къучийри сад-вад ягъалмиш хьайи, гьабуру алдатмишай лежберарни галаз Мамрачрин, Хенжела КӀеледин чувудрин кӀвалер, малар тарашнай. М. М. Гь. ЧӀехи шаир.
Ӏ. ветер : акъатна кулакни чайгъун - поднялись ветер и метель. ӀӀ. [ккулак] (полит.) - кулак.
Tam oxu »фарс, сущ.; -ди, -да къати гар. Са вахтунда цавай гуввв, гувввв ийиз, дагълар уьцӀедай хьиз, къати кулак галаз гуьрз аватна
Tam oxu »КУЛАК I м 1. yumruq; бить кулаками yumruqlamaq; 2. məc. düşmənə qəti zərbə vurmaq üçün bir yerə toplanmış qoşunlar; ◊ смеяться в кулак bığaltı gülmək,
Tam oxu »I -а; м. см. тж. кулачишко, кулачище, кулачок, кулачный 1) Кисть руки с согнутыми и прижатыми к ладони пальцами. Грозить кулаком. Стучать кулаком по столу. Сидеть, подперев кулаком щёку. Зажать в кула
Tam oxu »