КЪАРИБ

|| КЪАРИБА прил. 1) мягьтел жедай, тажуб жедай. Къариб кас хуьр галайнихъ катна ва сифте гьаятдиз гьахьна. М. М. Лацу лекеяр Гзаф къариба дуьшуьшар ава. Къ. М. Экуь инсан. Гьикьван къариба адетар, имаратар авай хуьрериз фена чун, гьикьван чна ширин булахринятар дадмишна... Къ. М. Экуь инсан. Мамрашриз чпшн чилериз куьтенар ядайла, къариба шейэр жагъизва. Абурун арада кьеркьер, турар, абурун къатӀар, гьулдандин шлемар, хьилерин кьилерал алай ракьар, цурун кӀвенкӀер, гьеле, инсанрин кьуру келлеярни кваз жагъиэва. Къ. М. Рекьин риваятар. - АкӀ ятӀа, ваз кӀан хьайитӀа, ам куь дахди дегишарна. А рагьметлудай гьахьтин къариба крар акъатдайди тир... Б. Гь. Заз эвера. 2) ( чӀехи гьарфуналди - Къ) эркекдин хас тӀвар: Къариб.

* къариб-къариб прил. вини дережада къариб тир. Зун чуьлдин итим я. Чуьлдин итимдиз гзаф къарибкъариб крар аквада. А. Ф. Лянет.

КЪАРИ
КЪАРИБ

Digər lüğətlərdə