КЪАЧУН

(-уз, -уна, къачу) f. 1. müxt. mən.: almaq; бурж къачун borc almaq; чирвилер къачун təhsil almaq; паб къачун arvad almaq; 2. satın almaq; кӀвал къачумир, къунши къачу. Ata. sözü ev alma, qonşu al; 3. götürmək, almaq; бул магьсул къачун bol məhsul götürmək; 4. is. alış, alma işi, alma; иви къачун tib. qanalma (qan almaq); * гаф къачун bax гаф; гъил къачун bax гъил; тӀал къачун bax тӀал; чан къачун bax чан¹.